Een veld vol inspiratie

Een veld vol inspiratie

Het veld achter mijn huis. Groener dan groen. Omzoomd door bomen. Een kleine oase, een wereld in zichzelf. Dat veld voelt een beetje van mij, ook al is het dat niet. Ik kijk er op uit, loop er met de honden, pluk in de zomer bramen in de berm, zie reeën en hazen, een buizerd die zich tegoed doet aan iets eetbaars. Het veld is een bron van inspiratie, alleen al omdat er, als de zon schijnt, een bijzondere energie uitgaat van die intens groene kleur. Een energie die overslaat op mij. Die naar binnen kruipt en mij aansteekt als de zon zelf. Als ik daarna achter de computer kruip gonzen de ideeën door mij heen, vliegen mijn vingers over de toetsen en kan mijn dag niet meer stuk.

De pachter heeft eerder dit jaar de dassenburcht midden in het veld dichtgegooid omdat hij er altijd omheen moest maaien en hij dat kennelijk lastig vond. Maar de dassen laten zich niet verjagen. Vorige week zag ik de eerste graaf resultaten. En meteen borrelt in mij naar boven dat een dergelijke situatie zich ook voordoet in organisaties. We stoppen met iets omdat het ons in de weg zit. Maar hebben we goed gekeken of er nog andere mogelijkheden zijn om de activiteit voort te zetten? Kunnen we misschien juist werken met wat de storing veroorzaakt? Het als een kans beschouwen? Als realiteit?

Zo werkt de natuur, zo ook kan het werken in ons dagelijks leven. Toch maar 2x nadenken voordat we een dassenburcht dichtgooien!

Suzanne Wolff – De aard van de leider, 05.12.2014

aardvandeleider.nl